Roberto Ayala: Το "ποντίκι" που δάγκωνε
Η αρχή
Ο Roberto Ayala, έχοντας το ψευδώνυμο "el Raton"(=το ποντίκι) γεννήθηκε στο Parana της Αργεντινής στις 14 Απριλίου του 1973. Ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του το 1991 στη Ferro Carril Oeste. Ύστερα από 2 σεζόν, 72 συμμετοχές και 1 γκολ, πήρε μεταγραφή για την River Plate, έχοντας στο μυαλό του ότι οι Ευρωπαϊκοί σύλλογοι θα τον παρατηρήσουν πιο εύκολα.
Τα χρόνια στην Ιταλία
Μετά από μόλις μία σεζόν και 40 εμφανίσεις στη River Plate, η Parma συμφώνησε μαζί του και με την ομάδα και αγόρασε τον Ayala. Όμως είχε δηλώσει ήδη 3 μη κοινοτικούς ποδοσφαιριστές με αποτέλεσμα να δωθεί με συνιδιοκτησία στη Napoli. Εκεί, έμεινε από τη σεζόν 1995-1996 μέχρι το 1998 και έχοντας με τη Napoli γεμάτες σεζόν με 87 συμμετοχές και 1 γκολ τον εντάσσει στο υλικό της η Milan. Στη Milan ο Ayala δεν είχε το χρόνο που θα ήθελε ο ίδιος έχοντας μόλις 24 εμφανίσεις σε 2 σεζόν. Το 2000 η Valencia έκανε πρόταση 5 εκατ. Ευρώ για τον βραχύσωμο αμυντικό, το ύψος του ήταν στο 1,78, και η Milan δέχτηκε. 
Τα χρόνια στην Ισπανία και ο επαναπατρισμός
Ο Ayala κατάφερε πολύ γρήγορα να γίνει πρώτη επιλογή για το κέντρο άμυνας της Valencia και μαζί 
με τον συμπατριώτη του Mauricio Pellegrino πήγαν την ομάδα στον τελικό του Champions League το 2001 εναντίον της Bayern Munich. Ο Ayala είχε πάρει το βραβείο του αμυντικού της χρονιάς στο Champions League. Την επόμενη σεζόν κατέκτησε τη La Liga σκοράροντας μάλιστα το πρώτο γκολ εναντίον της Malaga, σε μία νίκη με 2-0, που έκανε σίγουρη την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το 2003-2004 ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το UEFA Cup εναντίον της Olympique Marseille. Δεν κατάφερε, όμως, να αγωνιστεί εναντίον της Porto για το UEFA Super Cup, το οποίο κέρδισε η Valencia, λόγω τραυματισμών. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του Ayala στη Valencia, είχε θεωρηθεί ως ένας από τους καλύτερους αμυντικούς του κόσμου, έχοντας 275 συμμετοχές με τις νυχτερίδες και 9 γκολ. Τον Αύγουστο του 2006, ο τότε τεχνικός διευθυντής της Valencia, Amedeo Carboni, δεν ανανεώνει το συμβόλαιο του Ayala, με αποτέλεσμα να κλείσει συμφωνία με τους αντιπάλους της περιοχής την Villarreal. Παρ' όλα αυτά, πριν παίξει καν ένα παιχνίδι με την Villarreal η Zaragoza πληρώνει τη ρήτρα των 6 εκατ. Ευρώ και τον εντάσσει στο δυναμικό της για 3 χρόνια. Εκεί βρήκε τον παλιό του συμπαίκτη στη Valencia Pablo Aimar, και άλλους πολύ καλούς παίχτες όπως τους συμπατριώτες του Diego Milito και Andres D'Alessandro καθώς και τον Gabi τον Ricardo Oliveira και τον Cesar Sanchez. Παραδόξως, υποβιβάστηκε η ομάδα και o Ayala αγωνίστηκε στη Segunda Division για 2 χρόνια. Συνολικά με την Real Zaragoza είχε 72 εμφανίσεις και 4 γκολ. Τον Ιανουάριο του 2010 έγινε διακοπή συμβολαίου από κοινού και ο Ayala ένα μήνα μετά επέστρεψε στην πατρίδα του, την Αργεντινή, και υπέγραψε με την Racing Club, έχοντας 16 εμφανίσεις. Με το τέλος της σεζόν 2010-2011 ανακοίνωσε και ο Ayala το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας αναλαμβάνοντας όμως τα προπονητικά ηνία της Racing Club.
με τον συμπατριώτη του Mauricio Pellegrino πήγαν την ομάδα στον τελικό του Champions League το 2001 εναντίον της Bayern Munich. Ο Ayala είχε πάρει το βραβείο του αμυντικού της χρονιάς στο Champions League. Την επόμενη σεζόν κατέκτησε τη La Liga σκοράροντας μάλιστα το πρώτο γκολ εναντίον της Malaga, σε μία νίκη με 2-0, που έκανε σίγουρη την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το 2003-2004 ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το UEFA Cup εναντίον της Olympique Marseille. Δεν κατάφερε, όμως, να αγωνιστεί εναντίον της Porto για το UEFA Super Cup, το οποίο κέρδισε η Valencia, λόγω τραυματισμών. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του Ayala στη Valencia, είχε θεωρηθεί ως ένας από τους καλύτερους αμυντικούς του κόσμου, έχοντας 275 συμμετοχές με τις νυχτερίδες και 9 γκολ. Τον Αύγουστο του 2006, ο τότε τεχνικός διευθυντής της Valencia, Amedeo Carboni, δεν ανανεώνει το συμβόλαιο του Ayala, με αποτέλεσμα να κλείσει συμφωνία με τους αντιπάλους της περιοχής την Villarreal. Παρ' όλα αυτά, πριν παίξει καν ένα παιχνίδι με την Villarreal η Zaragoza πληρώνει τη ρήτρα των 6 εκατ. Ευρώ και τον εντάσσει στο δυναμικό της για 3 χρόνια. Εκεί βρήκε τον παλιό του συμπαίκτη στη Valencia Pablo Aimar, και άλλους πολύ καλούς παίχτες όπως τους συμπατριώτες του Diego Milito και Andres D'Alessandro καθώς και τον Gabi τον Ricardo Oliveira και τον Cesar Sanchez. Παραδόξως, υποβιβάστηκε η ομάδα και o Ayala αγωνίστηκε στη Segunda Division για 2 χρόνια. Συνολικά με την Real Zaragoza είχε 72 εμφανίσεις και 4 γκολ. Τον Ιανουάριο του 2010 έγινε διακοπή συμβολαίου από κοινού και ο Ayala ένα μήνα μετά επέστρεψε στην πατρίδα του, την Αργεντινή, και υπέγραψε με την Racing Club, έχοντας 16 εμφανίσεις. Με το τέλος της σεζόν 2010-2011 ανακοίνωσε και ο Ayala το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας αναλαμβάνοντας όμως τα προπονητικά ηνία της Racing Club.
Εθνική ομάδα
Στις 16 Νοεμβρίου του 1994, ο Ayala έκανε το διεθνές του ντεμπούτο με προπονητή τον Daniel Passarella. Από τότε αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 και του 2000 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και του 2006. Στις 30 Μαΐου του 2006 ο Ayala συμπλήρωσε 100 εμφανίσεις με την εθνική Αργεντινής. Στις 7 Φεβρουαρίου του 2007, έγινε ο παίχτης με τις περισσότερες διεθνείς συμμετοχές στην Αργεντινή, τις περισσότερες ήταν και αρχηγός, περνώντας τον Diego Simeone. Στις 17 Ιουλίου του 2007 ο Ayala, μετά από ένα παιχνίδι εναντίον της Βραζιλίας σε τελικό Copa Sudamericana, πετυχαίνοντας μάλιστα αυτογκόλ, δήλωσε την απόσυρσή του από την Εθνική ομάδα, δηλώνοντας όμως ότι δεν επηρέασε την απόφασή του το αυτογκόλ. Συνολικά είχε 115 διεθνείς συμμετοχές και 7 γκολ.
Οι Τίτλοι
Διεθνείς τίτλοι:
- Ολυμπιακοί Αγώνες 2004
Τίτλοι Συλλόγων:
River Plate: Apertura 1994
Milan: Serie A 1998-1999
Valencia:
- La Liga: 2001-2002, 2003-2004
- UEFA Cup: 2003-2004
- UEFA Super Cup: 2004
Ατομικοί τίτλοι:
Ομάδα της χρονιάς στη Νότια Αμερική: 1994
Καλύτερος αμυντικός της χρονιάς στην Ευρώπη: 2000-2001
Ομάδα της χρονιάς από τα Ευρωπαϊκά Αθλητικά Media: 2003-2004
Καλύτερη ομάδα FIFA World Cup 2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου